FISHING GUIDE BY HELLAS: Τα ψαρια και η εποχες τους μηνας "ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ "

Κάθε πράγμα στον καιρό του και ο κολιός τον Αύγουστο… λέει η γνωστή λαϊκή παροιμία. Η εποχικότητα κάθε τροφής τείνει να αλλοιωθεί με την εντατική καλλιέργεια ανεξαρτήτως εποχής, καθώς η ζήτηση για όλες τις τροφές όλες τις εποχές του έτους ολοένα αυξάνεται. Τα ψάρια, ως βασικό τρόφιμο σε μία ισορροπημένη διατροφή πρέπει να καταναλώνεται σε συγκεκριμένη εποχή, ώστε να προσλαμβάνουμε τη μέγιστη θρεπτική αξία, αλλά παράλληλα να προστατεύουμε και το περιβάλλον. ΜΗΝΑΣ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ

ΤΣΙΠΟΥΡΑ

Το ψάρεμα της τσιπούρας από την ακτή είναι πολύ διαδεδομένο, κυρίως κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου όπου και έρχετε σε πιο ρηχά νερά. Είτε ψαρεύουμε με καλάμι είτε με καρούλι, το μυστικό για τη τσιπούρα είναι η αποκωδικοποίηση της τσιμπιάς!
Η μεγάλη αναμονή που μας έχει αναγκάσει να υποστούμε δε πρέπει να αποδειχτεί παράγοντας βιασύνης τη κρίσιμη στιγμή του καρφώματος. Η τσιπούρα συνήθως δε καταπίνει το δόλωμα απευθείας. Θα το πάρει στο στόμα θα το δαγκώσει ή μπορεί και να παίξει λίγο μαζί του και θα το τραβήξει για να το φάει λίγο παρακάτω. Γιατί πολύ απλά μιλάμε για ένα από τα πιο επιφυλακτικά ψάρια του βυθού.Οι αρματωσίες μας πρέπει επομένως να είναι όσο το δυνατόν πιο απλές και διακριτικές. Προτείνεται η μονάγκιστρη συρόμενη αρματωσιά της φωτογραφίας όπου το παράμαλλο έχει μήκος από 1 - 2 μέτρα. Το μεγάλο πλεονέκτημα αυτής της αρματωσιάς είναι ότι, σε συνδυασμό με το άνοιγμα των φρένων του καλαμιού, δίνει τη δυνατότητα στο ψάρι να παίξει με το δόλωμα χωρίς να πονηρευτεί. Η διάμετρος της πετονιάς μπορεί να είναι 0,3 - 0,35 mm.

ΣΑΡΓΟΣ

Ο σαργός τρώει με όρεξη όταν, στο σημείο που θα επιλέξουμε να τον ψαρέψουμε επικρατεί έντονη Θαλασσοταραχή, με αποτέλεσμα τα νερά να έχουν πάρει πράσινο χρώμα από γαλανό που είναι σε ήρεμη κατάσταση. Επίσης, στο πέσιμο του καιρού όταν τα νερά είναι ακόμα θολωμένα. Πάντα ο καιρός να είναι μπροστά μας και όχι πίσω μας είναι βασική προϋπόθεση των παραπάνω. Ο λόγος είναι απλός για τους σαργούς, διότι υπάρχει πολύ τροφή στα έντονα οξυγονωμένα νερά της φουρτούνας, η οποία έχει ξεθαφτεί από τον καιρό, άρα υπάρχει στρωμένο τραπέζι για να φάνε. Ακόμα στην θολούρα δεν βλέπει την παγίδα της δολωμένης αρματωσιάς μας. Λινκ:https://psarema.net/to-psarema-tou-sargou/

ΚΟΥΤΣΟΜΟΥΡΑ

ΟΝΟΜΑΣΙΕΣ Το επιστημονικό της όνομα είναι μούλλος ο γενειοφόρος. Κάποιοι την αποκαλούν και λασπομπάρμπουνο επειδή μοιάζει με το μπαρμπούνι και ζει σε λασπώδεις βυθούς.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ Έχει μεγάλο κεφάλι και τα μάτια της είναι στην κορυφή του.Το στόμα της είναι μικρό.Κάτω από το στόμα έχει κι αυτή 2 μουστάκια.Το χρώμα της είναι ρόδινο - κοκκινωπό στη ράχη.Ασημένιο στα πλευρά και λευκό στη κοιλιά.Τέλος κατά μήκος του σώματός της έχει ελαφριές χρυσοκίτρινες ραβδώσεις.
ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΚΑΙ ΕΠΟΧΗ Ζει σε μεγάλα βάθη έως και 300 μέτρα σε λασπώδεις ή αμμώδεις βυθούς.

ΜΠΑΡΜΠΟΥΝΙ

Μετά τη γονιμοποίησή τους, κατά τη διάρκεια της άνοιξης, τα θηλυκά μπαρμπούνια πάνε σε πιο βαθιά νερά για να γεννήσουν τα αυγά τους. Όπως λένε στην «ΥΧ» ερασιτέχνες αλιείς, «καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού, το μπαρμπούνι εξασθενεί χάνοντας τόσο το χρώμα του όσο και την γεύση του. Ο γόνος του μπαρμπουνιού εμφανίζεται τον Οκτώμβριο και από τον Νοέμβριο και μετά είναι η καλύτερη περίοδος για την αλίευση του».
Τα μπαρμπούνια απαντώνται σε πολλές περιοχές του πλανήτη, προτιμούν τις εύκρατες θάλασσες, ενώ τους αρέσει να «κολυμπούν» από τα 3 έως τα 100 μέτρα βάθος. Κατά γενική ομολογία, τα μπαρμπούνια του Αιγαίου και της ανατολικής Μεσογείου θεωρούνται πιο εύγευστα από αυτά της δυτικής και ανώτερα από αυτά του Ατλαντικού. Όπως μας λένε ερασιτέχνες ψαράδες, «υπάρχουν μπαρμπούνια που ζουν σε βραχώδεις βυθούς και ξέρες, τα λεγόμενα πετρομπάρμπουνα, με εξαιρετική γεύση, αλλά και αυτά που κατοικούν σε αμμώδεις βυθούς, φυκιάδες και λασπώδη νερά, τα λασπομπάρμπουνα».

Τρόποι ψαρέματος

Τα μπαρμπούνια, συνήθως, κινούνται σε μικρά κοπάδια και είναι άφθονα στα νερά της χώρας μας. Ερασιτεχνικά αλιεύονται, κυρίως, με παραγάδι τις βραδινές ώρες, συρτή βυθού αλλά και από στεριάς με καλάμι.
Παραγάδι
Το παραγάδι αποτελεί μία μέθοδο ψαρέματος που –κατά κύριο λόγο– δίνει μία ποικιλία ψαριών (τσιπούρες, σαργούς, φαγκριά, μπαρμπούνια κ.α.), ανάλογα με την ώρα που το «ρίχνεις» στη θάλασσα. Για το μπαρμπούνι οι πλέον κατάλληλες ώρες είναι οι βραδινές όπου «τσιμπάει» περισσότερο. To παραγάδι θα πρέπει να πέφτει από τη βάρκα κόντρα στον καιρό και στα κύματα, έτσι ώστε να μην παρασύρεται η βάρκα και να μην μπερδεύονται οι πετονιές και τα αγκίστρια. Για να αποφύγει το «μπέρδεμα» στο παραγάδι, καλό θα ήταν ο ερασιτέχνης ψαράς να χρησιμοποιεί ένα μικρό βαριδάκι (τουλάχιστον 50 γραμμαρίων) ανά 15 – 20 αγκίστρια.
Συρτή Βυθού
Το ψάρεμα μπαρμπουνιών με συρτή βυθού απευθύνεται και αυτό στους αλιείς που χρησιμοποιούν βάρκα η οποία κινείται με μία μικρή σταθερή ταχύτητα περίπου τριών κόμβων την ώρα. Στη συρτή βυθού, θα χρειαστούμε ένα καλάμι από 1,60 έως 2,00 μέτρα, με τον ειδικό μηχανισμό, χοντρή πετονιά και κατάλληλα βαρίδια που θα καταφέρουν να την οδηγήσουν στον βυθό της θάλασσας, όπου κατοικεί το μπαρμπούνι.
Ψάρεμα με καλάμι
Ένας από τους δημοφιλέστερους τρόπους-χόμπι ψαρέματος στην Ελλάδα είναι αυτός με το καλάμι. Εδώ, θα χρειαστεί ένα μακρύτερο καλάμι από αυτό που χρησιμοποιείται στη συρτή βυθού (άνω των 4 μέτρων), ο κατάλληλος μηχανισμός (πενηντάρης) και μία πετονιά 28 έως 35 χιλιοστών. Το 3 και το 4 είναι τα κατάλληλα νούμερα αγκιστριών για ψάρεμα μπαρμπουνιών από ακτή με ζωντανά δολώματα.

ΛΟΥΤΣΟΣ

Εδώ και μερικά χρόνια η παρουσία του λούτσου ή μεσογειακού μπαρακούντα είναι ένα εξακριβωμένο γεγονός, αφού αυτό το ψάρι εντοπίζεται και πιάνεται αρκετά συχνά. Σε μερικές περιπτώσεις, ευτυχώς μεμονωμένες, έγιναν πραγματικές εκατόμβες ακόμη και από αρχάριους του θαλάσσιου spinning που κατά τύχη συνάντησαν λούτσους.

Οι απότομες και δαντελωτές βραχώδεις ακτές με ακρωτήρια και διάσπαρτους υφάλους, το εσωτερικό των λιμανιών, οι κυματοθραύστες, τα περάσματα των λιμανιών, ακόμη και οι παραλίες, είναι τα μέρη που προτιμάει αυτό το ακούραστο αρπακτικό, που κινείται σε πυκνά και πολυάριθμα κοπάδια. Οι λούτσοι, πράγματι, όταν διαλέξουν μία συγκεκριμένη περιοχή στην οποία συχνάζουν κοπάδια ψαριών, όπως τα κεφαλόπουλα, οι γόπες ,οι σάλπες και οι μαρίδες, παραμένουν εκεί για αρκετές μέρες, μέχρι να εξαφανιστούν απότομα.
Με αυτή την έντονη παρουσία του, ο λούτσος υποσκελίζει και διώχνει από την περιοχή τα άλλα αρπακτικά, που είναι μικρότερα σε μέγεθος και πλήθος. Όπως τα μελανούρια και, κυρίως, στα λαβράκια, που αποτελούν τα κύρια θηράματα του spinning.
Είναι σαφές ότι αυτά τα είδη, κάτω από το «βάρος» των μεγάλων κοπαδιών των λούτσων, που συνήθως αποτελούνται από μεγάλα ψάρια, πρέπει να υποχωρήσουν.
Ας στραφούμε, λοιπόν, στους λούτσους και ας γνωρίσουμε τα τεχνητά δολώματα, μαζί με τις κυριότερες φάσεις παλέματος μαζί τους. Περισοτερες πληροφοριες στο λινκ : http://alieus.forumotion.com/t367-topic