Ο ΦΥΛΑΚΑΣ ΤΟΥ ΜΑΓΙΑΤΙΚΟΥ !

Ο... φύλακας του μαγιάτικου!

Η συρτή με μολύβι φύλακα και ζωντανό δόλωμα είναι από τα πιο αποδοτικά και συναρπαστικά ψαρέματα. Το μαγιάτικο τις μεσημβρινές ώρες προτιμά να μένει μακριά από τα βράχια και προτιμά να τριγυρνά στους αμμώδεις βυθούς, σε βάθη 60 ή 70 μέτρα. Εκεί το συναντήσαμε... και εμείς.                                                         

Το μαγιάτικο, χάρη στο τεράστιο στόμα του, δεν προβληματίζεται από το μέγεθος της σουπιάς

Το μεσημεριανό ψάρεμα, μας πάει περισσότερο, για πολλούς λόγους, αλλά κυρίως γιατί δεν είμαστε αναγκασμένοι να ξεκινάμε πρωί πρωί. Για να έχουμε επιτυχία στο να πιάσουμε ένα μεγάλο μαγιάτικο, θεωρητικά θα πρέπει να ψαρεύουμε πάνω από τις ξέρες τις ώρες που ο ήλιος είναι χαμηλά, και να μετακινούμαστε έξω από τους βραχώδεις σχηματισμούς, πάνω στην άμμο, τις μεσημεριανές ώρες, οπότε είναι το ψάρεμα που μας ταιριάζει.

Ενα από τα καλύτερα δολώματα στον φύλακα είναι η ζωντανή σουπιά που γίνονται εύκολος μεζές για ψάρια ακόμη και μόνο τού ενός μόλις κιλού. Το μαγιάτικο, χάρη στο τεράστιο στόμα του, δεν προβληματίζεται από το μέγεθος μιας σουπιάς, το αντίθετο μάλιστα. Προσοχή όμως γιατί τα ζωντανά δολώματα θα πρέπει να χρησιμοποιούνται μακριά από τον βυθό, ώστε να μην ακρωτηριάζονται από επιθετικά ψάρια μικρού μεγέθους όπως τα σκαθάρια, οπότε το δόλωμα αχρηστεύεται.                         

Το στριφτάρι θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν μικρότερο, ανθεκτικό, ανοξείδωτο, ώστε να περνάει ανεμπόδιστα μέσα από τους οδηγούς ή τα δακτυλίδια του καλαμιού

Καλάμι και Μηχανισμός
Για το ψάρεμα με μολύβι φύλακα θα χρησιμοποιήσουμε καλάμι παραβολικό ή προοδευτικό 20 ? 30lb, που θα μας χρησιμεύσει και για μεγάλα και για μικρά ψάρια. Προτείνεται ένα δίσπαστο, μήκους 2 ? 2.20 μ., με οδηγούς ανθεκτικούς, κατάλληλους για νήμα και για «wind on» παράμαλλο.
Για το συγκεκριμένο είδος ψαρέματος ο ιδανικός μηχανισμός είναι εκείνος που θα μας εξασφαλίσει σταθερά και ομαλά φρένα και θα ανταποκρίνεται όσο το δυνατόν πιο άμεσα σε κάθε «κεφάλι» του ψαριού ώστε σε συνδυασμό με το καλάμι μας να προστατεύει το νήμα και το παράμαλλό μας. Ιδανικό θεωρούμε έναν μηχανισμό καλής ποιότητας από κάποιο καλό κράμα. Στο συγκεκριμένο ψάρεμα χρησιμοποιήσαμε μηχανισμό με σώμα από αλουμίνιο, μικρορυθμιζόμενο μπροστινό φρένο, με Anti-twist οδηγό πετονιάς με ρουλεμάν επενδυμένο με τιτάνιο, Κωνική μπομπίνα αλουμινίου με τρύπες και επικάλυψη τιτανίου στο φινίρισμα, ισορροπημένο στροφείο, χερούλι Alutex με λαστιχένια λαβή, 7 ρουλεμάν, σύστημα αντεπιστροφής, Μία επιπλέον μπομπίνα αλουμινίου, χωρητικότητα: 0,40 mm/ 240 m, Στροφές: 1:5,0, RPVM: 97 cm, Ισοδύναμο: 55 και βάρος: 580 gr.      Μάνα και παράμαλλο                                                                                                                               Προσπαθώντας να επιτύχουμε μειωμένο «blow back» και να χρησιμοποιήσουμε όσο το δυνατόν ελαφρύτερο βαρίδι για να «δουλέψει» το δόλωμά μας στο επιθυμητό βάθος, προτείνεται η χρήση νήματος στην μπομπίνα του μηχανισμού. Ενα από τα προσόντα του νήματος είναι το ότι μας μεταδίδει την άμεση αίσθηση του τσιμπήματος και την επαφή του μολυβιού με τον βυθό. Ενα νήμα των 30 lb για 20 lb καλάμι ή 40 lb για 30 lb καλάμι, είναι ιδανικό. Για παράμαλλο μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε με επιτυχία πολύ καλής ποιότητος πετονιά 70mm ή αόρατη, που φυσικά είναι πολύ πιο ακριβή και πωλείται στα καταστήματα ειδών αλιείας σε συσκευασίες των 20-25 μέτρων.
Αγκίστρια θα χρησιμοποιήσουμε από 1/0 έως 8/0 αναλόγως με το δόλωμα που χρησιμοποιούμε. Θα δέσουμε 2 αγκίστρια στο παράμαλλο, ένα στο τέλος και ένα στο μέσον του δολώματος, ένα στη μύτη του δεκάποδου κι ένα στον φυσητήρα του.
Το στριφτάρι μας θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν μικρότερο, ανθεκτικό, ανοξείδωτο, μεγέθους τέτοιου ώστε να περνάει ανεμπόδιστα μέσα από τους οδηγούς ή τα δακτυλίδια του καλαμιού μας.      Το υδροδυναμικό βαρίδι που θα χρησιμοποιήσουμε είναι ανάλογο του βάθους που ψαρεύουμε. Από 70-90 μέτρα θα χρειαστούμε βάρος από 250 έως 350 γραμμάρια. Οσο βαθύτερα ψαρεύουμε τόσο μεγαλύτερο βάρος μολυβιού θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε. Θα το δέσουμε με μια πετονιά 0,40 mm ενός έως ενάμισι μέτρου περίπου, ενώ από την άλλη πλευρά της πετονιάς θα δέσουμε μια παραμάνα ώστε να την περάσουμε τη δεδομένη στιγμή στο στριφτάρι του παράμαλλου για να πατώσει το δόλωμά μας.                                                                                                                          

Ψαρεύοντας με φύλακα
Αφού δολώσουμε βάζουμε πρόσω, αφήνουμε απαλά στη θάλασσα το ζωντανό δόλωμα προσεκτικά και αμέσως μετά το παράμαλλο που θα πρέπει να έχει μήκος 12 - 16 μέτρα. Οταν φτάσει το στριφτάρι του παράμαλλου, επάνω στο μάτι του από την πλευρά της μάνας περνάμε την παραμάνα του βαριδιού που έχουμε δέσει με πετονιά πριν.
Στη συνέχεια αφήνουμε νήμα μέχρι το βαρίδι να ακουμπήσει στον βυθό, μαζεύουμε 2-3 μέτρα για να ανέβει το βαρίδι ψηλότερα από τον πυθμένα και ακολουθώντας τη διαμόρφωση του βυθού μαζεύουμε νήμα όταν ρηχαίνει και αφήνουμε όταν βαθαίνει συμβουλευόμενοι το βυθόμετρό μας.
Η ταχύτητα πλεύσης είναι 1 κόμβος για βάθη μέχρι 30 ? 40 μέτρα και από 0,5 έως 0,8 το πολύ για βάθη 60 - 80 μέτρα.                                                                                                                                   

Η μάχη με το μαγιάτικο
Το μαγιάτικο είναι ένα πολύ δυνατό ψάρι και είναι εξαιρετικά δύσκολο να το ελέγξουμε στο πρώτο του φευγιό. Η πιο δύσκολη στιγμή που έχουμε να αντιμετωπίσουμε είναι αμέσως μετά το κάρφωμα. Το μαγιάτικο, μόλις καταλάβει το αγκίστρι, διστάζει για λίγα δευτερόλεπτα και αμέσως μετά ξεκινάει το πρώτο δυνατό, γρήγορο φευγιό. Σε οποιαδήποτε θέση κι αν βρίσκεται σε σχέση με τον βυθό, η πρώτη του κίνηση είναι να καταφύγει ανάμεσα στα βράχια και να προσπαθήσει να απελευθερωθεί από το αγκίστρι τρίβοντας πάνω τους το ρύγχος του. Αν το κάρφωμα συνέβη στην περιφέρεια μιας ξέρας, τα προβλήματα που ανακύπτουν από το πρώτο φευγιό μπορούν να λυθούν τραβώντας σιγά σιγά το ψάρι μακριά από αυτήν ώστε να συνεχίσουμε το πάλεμα σε βαθιά νερά και πάνω από μέρη που δεν έχουν βράχια, γι’ αυτό αναφερθήκαμε παραπάνω στις μεσημεριανές ώρες όπου ψαρεύουμε έξω από τους βραχώδεις σχηματισμούς, πάνω στην άμμο.                                                                      
Αν τελικά το ψάρι έχει βρεθεί καρφωμένο πάνω στην ξέρα, αμέσως κατευθύνεται με ταχύτητα προς τα βράχια.
Σε αυτή την περίπτωση, χαλαρώνουμε τα φρένα του μηχανισμού -ώστε το ψάρι να μην αισθάνεται υπερβολική πίεση- κατευθυνόμαστε σιγά σιγά με το σκάφος προς την κατεύθυνσή του προσπαθώντας να βρισκόμαστε κάθετα, ώστε στην προσπάθεια του ψαριού να βραχώσει, το παράμαλλο θα είναι τουλάχιστον σε κατακόρυφη θέση και θα τρίβεται λιγότερο.
Με το που νιώσουμε ότι το μαγιάτικο σταματάει το δυνατό τράβηγμα, αμέσως πρέπει να το ξεκολλήσουμε από τον βυθό τραβώντας το με δύναμη.
Η επόμενη φάση της μάχης με το μαγιάτικο χαρακτηρίζεται από μάζεμα της πετονιάς και ανεξέλεγκτα φευγιά του ψαριού, ενώ η κατεύθυνση του σκάφους θα πρέπει να είναι τέτοια ώστε να μας βοηθήσει να το τραβήξουμε έξω από την ξέρα, σε πιο βαθιά νερά, ώστε να μην μπορέσει να φτάσει σε βράχο, να τρίψει το παράμαλλο πάνω του και το κόψει.                                                          Κειμενα : Νίκος Λυμπερόπουλος