Το υπέροχο κόκκινο καραβιδακι Αποτελεί έναν από τους εκλεκτότερους μεζέδες, όπου κανένα ψάρι δεν μπορεί να αντισταθεί Το καραβιδάκι είναι από τα αποδοτικότερα και φθηνότερα δολώματα που μπορούμε να προμηθευτούμε από τα καταστήματα ειδών αλιείας. Διατίθενται σε δύο τύπους το κλασσικό «πράσσινο» και φυσικά το υπέροχο, μοναδικό για την απόδοσή του «κόκκινο». Αν και πωλείται περίπου στην τριπλάσια τιμή από τα συνηθισμένα καραβιδάκια, η διαφορά του στο αλιευτικό αποτέλεσμα είναι τεράστια...

ΤΟ ΚΛΑΣΣΙΚΟ ΚΑΡΑΒΙΔΑΚΙ ή (ΜΑΜΟΥΝΙ).
Είναι πιο μαλακό και πιο ευαίσθητο από την ολόκληρη γαρίδα ενώ δολώνεται με τον ίδιο τρόπο. Απευθύνεται συνήθως σε ψάρια του βυθού, όπως τσιπούρα, μουρμούρα, λυθρίνι, τους σαργός σπάρος και φυσικά πετρόψαρα και το χρησιμοποιούμε σε όλους τους τρόπους ψαρέματος.

Το καραβιδάκι δολώνεται ολόκληρο και ζωντανό στο αγκίστρι μας, άρα το αγκίστρι που θα δολωθεί - ανεξαρτήτως είδους -πρέπει να έχει μέγεθος ανάλογο, αρκεί να είναι καινούργιο και όχι σκουριασμένο γιατί το δόλωμά μας θα ψοφήσει αμέσως λόγω της σκουριάς.
Όταν το αγκίστρι μας είναι περίπου ίδιο σε μέγεθος με το δόλωμα, παίρνουμε την ακίδα του και την περνάμε στο κάτω μέρος της ουράς της καραβίδας από την ουρά, στη συνέχεια προχωράμε όλο το αγκίστρι ώστε να μπει στο εσωτερικό της και βγάζουμε το αρπάδι πριν από το στήθος. Έτσι το αγκίστρι καλύπτεται ολόκληρο και το καραβιδάκι δεν καταστρέφεται, αλλά παραμένει ολοζώντανό κουνώντας πόδια και δαγκάνες.
Τα λυθρίνια οι σαργοί, οι μουρμούρες, οι μεγάλοι σπάροι, οι κακαρέλοι, οι τσιπούρες, τρελαίνονται με αυτό το θαυμάσιο δόλωμα, ακόμα και τα λαβράκια. Ελάχιστα είναι τα ψάρια πού δε θα δελεαστούν κι αυτά επειδή δεν τρέφονται με τέτοια δολώματα όπως ο Κέφαλος. Το καραβιδάκι ζει τρυπωμένο μέσα σε άμμο, σε λασπώδεις και βουρκώδεις βυθούς, συνήθως αρκετά ρηχά.
Ψαρεύει ζωντανό, άρα αφού το αγοράσουμε θα πρέπει να το έχουμε μέσα στο νερό. Αν βάλουμε κάποια καραβιδάκια σε ένα κουβά με θαλασσινό νερό θα προσέξουμε ότι θα παραμείνουν ζωντανά μόνο για λίγο και σιγά- σιγά θα αρχίσουν να πεθαίνουν.
Αυτό που τα επηρεάζει είναι η έλλειψη οξυγόνου και η διαφορά θερμοκρασίας, οπότε πρέπει να οξυγονώσουμε το νερό και να διατηρήσουμε μια σταθερή θερμοκρασία για να λύσουμε το πρόβλημα μας. Για την ανανέωση του οξυγόνου ένας απλός τρόπος είναι ο ηλεκτρικός οξυγονωτής. Επειδή όμως στη βάρκα θα πρέπει να κάνουμε ειδική ηλεκτρική εγκατάσταση για να έχουμε ηλεκτρικό ρεύμα, κάνουμε το εξής: Παίρνουμε ένα μεγάλο πλαστικό μπουκάλι με καπάκι και ένα σουβλί και δημιουργούμε διάφορες τρύπες γύρω από την περιφέρεια και στο καπάκι του .
Οι τρύπες στην περιφέρεια θα παίξουν τον ρόλο στην ανανέωση του νερού όταν θα είναι βουτηγμένο στη θάλασσα και στο καπάκι για να δημιουργήσουμε μία θηλιά ώστε να μπορέσουμε να το δέσουμε.
Όταν λοιπόν το χρειαστούμε για να δολώσουμε το βγάζουμε, ανοίγουμε το καπάκι, παίρνουμε όσα καραβιδάκια επιθυμούμε το ξανακλείνουμε και το τοποθετούμε ξανά στη θάλασσα μέχρι την επόμενη δηλωσία.
Αν δε μπορούμε να είμαστε κοντά στη θάλασσα για να εφαρμόσουμε τον παραπάνω τρόπο και πρέπει να μεταφερθούμε αρκετά μακριά, τότε υπάρχει άλλη λύση.
Τοποθετούμε τα καραβιδάκια μας μέσα σε υγρό πλατύφυλλο φύκι, το οποίο φυτρώνει εκεί που σκάει το κύμα σε απάγκια σημεία. Άλλος τρόπος είναι η βρεγμένη εφημερίδα με θαλασσινό νερό.
Τοποθετούμε στον πάτο ενός δοχείου τα φυκάκια ή τη βρεγμένη εφημερίδα, μετά βάζουμε τα καραβιδάκια μας αραιά. Από πάνω τους τοποθετούμε πάλι φυκάκι ή εφημερίδα, ενώ φροντίζουμε να το έχουμε σε δροσερό μέρος.

ΨΑΡΕΜΑ ΑΠΟ ΑΚΤΗ

Ο σκέτος κουβάς με νερό είναι ο πιο απλός τρόπος και χρησιμοποιείται όταν τα δολώματα μας ψαρευτούν αμέσως. Πολλές φορές όταν ψαρεύουμε στα βραχάκια και μέχρι να νοιώσουμε το χτύπημα των ψαριών στα καλάμια μας ρίχνουμε μια ματιά στα δολώματα ώστε αν δούμε ότι κάποιο ψόφησε να το απομακρύνουμε αμέσως . Αν μας περισσέψουν δολώματα μετά το τέλος του ψαρέματος μας, θα πρέπει να ξέρουμε ότι δε μπορούμε να τα διατηρήσουμε ζωντανά για μεγάλο χρονικό διάστημα, γι΄ αυτό τα τυλίγουμε μαλακά σε εφημερίδα και τα βάζουμε στην κατάψυξη.

ΑΓΑΠΩ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ

Όλα σχεδόν τα καλά κι εκλεκτά ψάρια που συνήθως αναζητούμε στα ψαρέματα μας δελεάζονται στη θέα μιας κόκκινης καραβίδας. Μπορούμε να τη δολώσουμε στα αγκίστρια μας σε οποιοδήποτε τρόπο ψαρέματος κι αν χρησιμοποιούμε. Σε ψιλά μονάγκιστρα για σαργούς, μουρμούρες, τσιπούρες και λαβράκια, αποτελεί κορυφαία επιλογή, αλλά και στα ψιλά ζοκάκια.
Στα πεταχτάρια με συρόμενη μολυβήθρα ψαρεύουμε μουρμούρες και τσιπούρες στις αμμουδιές, ενώ στα ψιλά και μεσαία πεταχτάρια ψαρεύουμε εκτός από τα πιο πάνω ψάρια, φαγγρόπουλα, συναγριδάκια, σκορπιούς, λύχνους, δράκαινες, καπόνια και σκαθάρια.
Με τις καθετές αναζητούμε λυθρίνια, μπαλάδες, μουσμουλιά, φαγκρόπουλα, με τις ψιλές συρτές λαβράκια και μαναλάκια, ενώ με το ψιλό και μέντζο παραγάδι όλα τα ψάρια. Κείμενο – Φωτογραφίες : Νίκος Λυμπερόπουλος