Αχινος μπορουμε ανετα να τον κανουμε χρηση σε μαλαγρα αλλα και σαν αξιολογο δολωμα

Περιγραφή αχινος : Τα ζώα αυτά έχουν πενταμερή συμμετρία. Το κέλυφός τους αποτελείται από πινάκια με ασβεστολιθική σύσταση, τα οποία ενώνονται με ραφή σχηματίζοντας κλειστή κάψα (γνωστή και ως «λύχνος του Αριστοτέλη»), που περιβάλλεται από αγκάθια, είναι πλατιά στην κοιλιά και θολωτή στη ράχη. Στη μέση της κοιλιάς βρίσκεται το στόμα, όπου το ζώο φέρει μασητική συσκευή, με πέντε δόντια, ώστε να τεμαχίζει την τροφή του. Τα μάτια και οι ποδίσκοι του δε φαίνονται. Από τους πόρους της κοιλιάς του προβάλλουν και οι ποδολαβίδες, τα οποία είναι εξαρτήματα που μοιάζουν με κλωστές, τα οποία χρησιμεύουν στον καθαρισμό του κελύφους και στην άμυνα του ζώου. Κυριότεροι εχθροί των αχινών είναι οι αστερίες, διάφορα σαρκοφάγα ψάρια και ζώα της θάλασσας. Αναπαραγωγή Τα αρσενικά με τα θηλυκά διαφέρουν. Τα θηλυκά χαρακτηρίζονται από μικρότερα αγκάθια καθώς και από κάποιο ιδιαίτερο χρώμα εκτός του μαύρου. Επίσης τα θηλυκά συνήθως φέρουν πάνω στα αγκάθια τους κάποιο μικρό κοχυλάκι η φύκι. Τα αρσενικά έχουν μικρότερο σώμα και μεγαλύτερα αγκάθια, και το χρώμα τους είναι καθαρό μαύρο. Η γονιμοποίηση του θηλυκού γίνεται από τα γεννητικά προϊόντα που βγάζει μέσα στο νερό το αρσενικό. Τα αυγά επίσης τα γεννούν μέσα στο νερό. Το μέρος που τρώγεται είναι οι γεννητικοί αδένες του, όπου βρίσκονται και τα αυγά του, οι οποίοι αποτελούν και αφροδισιακό φαγητό (χαβιάρι). Αλιεία Οι αχινοί αλιεύονται κυρίως σε βραχώδεις ακτές, είτε με βάρκα είτε από την ακτή, με ειδικό αλιευτικό εργαλείο, το λεγόμενο "μπράγκα" ή με απόχη, ή μ΄ ένα καλάμι σχιστό στην άκρη σαν διχάλα, ή και με το χέρι. "Αχινιοί φεγγαρόφωτοι": η δημώδης αυτή έκφραση λέγεται επειδή φαίνεται πως το φεγγάρι επιδρά πολύ στους αχινούς. Έτσι "με γεμάτο το φεγγάρι (πανσέληνο) είναι κι αυτοί γιομάτοι αυγά, (αυγωμένοι), ενώ αντίθετα, στη χάση του φεγγαριού είναι σχεδόν άδειοι". Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται από τους κολυμβητές να μην τους πατήσουν γιατί τότε άκρες από τα αγκάθια τους εισχωρούν στο δέρμα του πέλματος. Σε τέτοια περίπτωση μια επάλειψη με λίγο ζεστό λάδι προλαβαίνει τυχόν κακοφόρμισμα και η αφαίρεσή τους είναι κάπως πιο εύκολη. Αφαίρεση μπορεί να γίνει και με κάποιο τσιμπιδάκι. Αχινοί που είναι προσκολλημένοι σε μεταλλικά αντικείμενα π.χ. άγκυρες, ύφαλα πλοίων, μεταλλικές αποβάθρες κ.λπ. χαρακτηρίζονται επικίνδυνοι δηλητηρίασης και η αλιεία τους πρέπει ν΄ αποφεύγεται. Κατανάλωση Οι αχινοί τρώγονται κυρίως ωμοί ή βραστοί (αχινόσουπα), κατατάσσονται στα θαλασσινά και θεωρούνται νηστίσιμοι. Τα αυγά των αχινών αποτελούν αντικείμενο οικονομικής εκμετάλλευσης ιδίως στην Ινδία αλλά και στην Ιταλία. Κρατώντας με προσοχή τον αχινό και ξύνοντας με ένα μαχαίρι το κέλυφος, στη θάλασσα ή σε τρεχούμενο νερό, αφαιρούμε τ΄ αγκάθια του και στη συνέχεια ανοίγουμε το κέλυφος από το στόμα του και αδειάζουμε το περιεχόμενο σε πιάτο. Ο αχινός δεν θα πρέπει να είναι νεκρός, διότι η αποσύνθεσή του δημιουργεί δηλητήριο. Το ότι ο αχινός είναι ζωντανός επιβεβαιώνεται προηγουμένως από το αν κινεί τα αγκάθια του. Απαραίτητα όταν σερβίρεται αχινός ωμός θα πρέπει να συνοδεύεται με λεμόνι ή ξύδι. Καλύτεροι αχινοί για κατανάλωση είναι οι κόκκινοι, σε αντίθεση με τους μαύρους που είναι σχετικά άγευστοι. Στα παραλιακά κέντρα της Τήνου σερβίρεται εξαιρετική αχινόσουπα. Είδη Το γένος των αχινών περιλαμβάνει περί τα 14 είδη, εκ των οποίων σπουδαιότερα είναι οι: Αχινός ο εδώδιμος: απαντάται κυρίως στη Βόρεια θάλασσα και αποτελεί σπουδαίο έδεσμα. Αχινός ο οπλισμένος: απαντάται επίσης στη Βόρεια θάλασσα και ο Αχινός ο οξύς: απαντάται στις ακτές του Ατλαντικού Ωκεανού και στη Μεσόγειο Θάλασσα.