Ως εποχή του κάθε ψαριού ορίζεται εκείνο το διάστημα που η ανάπτυξη
του ψαριού έχει ολοκληρωθεί, η τροφή του στον βυθό αφθονεί, τα θαλάσσια
ρεύματα είναι ευνοϊκά, υπάρχει επάρκεια οξυγόνου και δεν είναι περίοδος
ωοτοκίας. Ψάρια όπως η συναγρίδα, η πέρκα, ο χάννος κ.ά. δεν
επηρεάζονται από την εποχή.
Yπάρχουν και τα ψάρια που η εμφάνισή τους είναι πολύ περιορισμένη.
Για παράδειγμα, η εποχή της τσιπούρας είναι το φθινόπωρο, και πιο
συγκεκριμένα ο Oκτώβριος μέχρι τα μέσα Nοεμβρίου. Ο Ευρωπαϊκός
Κανονισμός 1967/2006 για την αλιεία στη Μεσόγειο, αλλά και η εθνική
νομοθεσία, ορίζουν το ελάχιστο επιτρεπόμενο μέγεθος για τα αλιεύματα που
καταναλώνουμε.
 |
| Ταιπουρα |
 |
| Τσιπουρα |
 |
| ΣΑΡΓΟΣ |
 |
| ΜΠΑΡΜΠΟΥΝΙ |
 |
| ΜΟΥΡΜΟΥΡΑ |
Μουρμούρα: Ψάρι κοπαδιάρικο που κατοικεί σε όλους τους βυθούς που
αποτελούνται από άμμο. Τη συναντάμε ό λο το χρόνο στην παράκτια ζώνη, με
τη διαφορά ότι από τα μέσα της άνοιξης μέχρι τα μέσα του φθινοπώρου
κυριαρχούν τα κοπάδια από μικρ ές και μέτριες μουρμούρες, ενώ τον
υπόλοιπο καιρό τα κοπάδια αποτελούνται κυρίως από μεγάλα άτομα του
είδους, σε μικρούς όμως αριθμούς. Την τροφή της κυριολεκτικά τη
ρουφάει, γι' αυτό πολλές φορές τα αγκίστρια φτάνουν μέχρι το στομάχι
της. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε όλα τα δολώματα που περιγράφηκαν, με
πρώτο το μουρμουροσκούληκο, και μια μικρή εξαίρεση στη σαρδέλα που
μπορούμε να την αντικαταστήσουμε με γαύρο. Όλες οι αρματωσιές του beach
ledgering απευθύνονται στο συγκεκριμένο είδος, με παράμαλλα 0,14-0,20mm
και αγκίστρια σε νούμερα 6-8 κυρίως ίσια.Η μουρμούρα επηρεάζεται άμεσα
από πολλούς τρόπους προσέλκυσης (μαλάγρωμα, κίνηση, φωτεινή έλξη).
 |
Συρόμενο μονάγκιστρο ή wishbone (για σκίτσο 1)
0,25mm
1,5m (0,18mm)
No 6
ή (για σύνδεση με εναλλακτική πρόταση - σε κύκλο) |
 |
Συρόμενο διπλάρι (για σκίτσο 2)
50cm
40cm (0,18mm)
No 8
0,25mm
salvanodi
1m (0,18mm)
No 6 |
 |
Pater noster (με 2 ή 3 αγκίστρια) (για σκίτσο 3)
60cm
50cm (0,18mm)
No 8
2 m
0,25mm
20cm
1m (0,18mm)
No 6 |
 |
Σταθερό μονάγκιστρο (για σκίτσο 4)
1,7m (0,16mm)
2m (0,25mm)
float
No 6
No 8
ή (για σύνδεση με εναλλακτική πρόταση - σε κύκλο) |
 |
| ΑΘΕΡΙΝΑ |
 |
| ΑΘΕΡΙΝΑ |
 |
| ΑΘΕΡΙΝΑ |
 |
| ΓΑΛΕΟΣ |
 |
| ΑΣΤΡΟΓΑΛΕΟΣ |
 |
| ΓΚΡΙΖΟΓΑΛΕΟΣ |
 |
| ΓΑΥΡΟΣ |
 |
| ΖΑΡΓΑΝΑ |
Η ζαργάνα ή βελονίδα είναι ένα πελαγικό ψάρι της οικογένειας των
βελονίδων. Άλλες ονομασίες κατά περιοχές είναι σακοράφα,βελόνι και
βελόνα.
Μήκος: Το μήκος της μπορεί να φτάσει τα 90 εκ.
Μορφολογία: Είναι μακρύ και λεπτό ψάρι και έχει πολλά μικρά δόντια.
Χρώμα: Το χρώμα της είναι γαλαζοπράσινο στην ράχη της και ασημένιο στην κοιλιά.Η ραχοκοκαλιά της έχει ένα πράσινο χρώμα.
Βάρος: Το βάρος της δεν ξεπερνάει το 1 κιλό.
Περιοχές - Εποχή: Έρχεται στις ακτές από τον Αύγουστο και μετά σε
μεγάλα κοπάδια.Της αρέσει να κινείται συνέχεια αλλά κυρίως στα αφρόνερα
και κοντά στις παραλίες.
Τρόποι ψαρέματος: Ερασιτεχνικοί τρόποι ψαρέματος είναι
με πεταχτάρια, παραγάδια αφρού, με μονάγγιστρο, με συρτή, σαλαγκιές και
καλάμι. Οι επαγγελματίες από την άλλη τις ψαρεύουν με αφρόδιχτα και
τράτες. Για δόλωμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί κομματάκι γαρίδας, σουπιά,
καλαμάρι, σαρδέλα, αθερίνα αλλά και τεχνητά δολώματα.
*Το κρέας της είναι πολύ νόστιμο ιδιαίτερα τηγανητό.
*Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως δόλωμα για μεγαλύτερα ψάρια. Υπάρχουν πολλά είδη ζαργάνας. Κάποια από αυτά βλέπουμε παρακάτω...
 |
| Ζαργάνα, Βασιλοζαργάνα, Κουτσομούρα (Tylosurus acus imperialis)
|
 |
| Βελόνι, Βελονίδα 153 cm (Tylosurus acus acus) |
 |
| Ζαργάνα, Βελόνι, Βελονίδα (Belone belone) |
 |
| Ζαργάνα σβετοβίντοφ (Belone svetovidovi) |
 |
| ΚΟΥΤΣΟΜΟΥΡΑ |
 |
| ΛΟΥΤΣΟΣ |
 |
| ΛΟΥΤΣΟΣ |
Είναι ένα από τα πιο γρήγορα και κομψά ψάρια των θαλασσών μας.Είναι
λαίμαργο και αρπακτικό ψάρι. Μέρα νύχτα κυνηγάει την τροφή του στον
αφρό.Έχει πολύ νόστιμο κρέας και δικαιολογημένα το χαρακτηρίζουν ως
"μπαρμπούνι του αφρού".
ΜΗΚΟΣ Το μήκος του στα ελληνικά νερά δεν ξεπερνά το 1 μ.Αλλά σε άλλες περιοχές έχουν πιαστεί λούτσοι 3ων μ.
ΒΑΡΟΣ Το βάρος του φτάνει το 1 κιλό.
ΟΝΟΜΑΣΙΕΣ Η επιστημονική ονομασία του είναι
σφύραινα.Σε διάφορες περιοχές ονομάζεται και
σφυρίνος ή σφύρνα.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΗΚΑ Έχει σώμα μακρύ σαν της ζαργάνας αλλά πιο
κυλινδρικό.Έχει μεγάλο στόμα με το κάτω σαγόνι να προεξέχει.Το χρώμα του
στην ράχη είναι γκρίζο με λίγο θαλασσί και στην κοιλιά άσπρο.Είναι από
τα πιο γρήγορα ψάρια και επιτίθεται με ορμή.
ΕΠΟΧΗ & ΠΕΡΙΟΧΕΣ Μπορούμε να το ψαρέψουμε άνοιξη και
καλοκαίρι.Του αρέσει να κινείται στον αφρό κοντά στις παραλίες και να
κυνηγάει.Περιοχές στην χώρα μας που περνάνε είναι η Χαλκιδική ,οι
Σποράδες , η Σαμοθράκη, η Πάτμος, η Ρόδος ,η Κως καθώς και σε ορισμένες
περιοχές των Κυκλάδων, της Κρήτης και του Ιονίου. Οι ερασιτέχνες μπορούν να τον πιάσουν με συρτή σε ρηχά νερά την νύχτα με
φεγγάρι ή σε πιο βαθιά την μέρα.Στην συρτή η μεσηνέζα πρέπει να είναι
70 άρα και η ταχύτητά μας να είναι 1,5 με 2 μίλια.Χρησιμοποιούμε φυσικό
δόλωμα, ωστόσο σε κάποιες περιπτώσεις ορμάει και σε τεχνητά δολώματα
(ψαράκι και κουταλάκι).
ΔΟΛΩΜΑ Ο λούτσος λατρεύει τον γαύρο.Αλλά μπορούμε να
χρησιμοποιήσουμε και ζαργάνα η σαρδέλα. Οι μεγάλοι λούτσοι έχουν
πολύ νόστιμο κρέας.Επίσης το αίμα του λούτσου προσελκύει πολύ και άλλα
ψάρια.
 |
Λούτσοι στα κάρβουνα
|
Ο Λούτσος είναι ένα άπαχο ψάρι με ντελικάτη γεύση από μόνο του, έτσι δε
θέλει και πολλά πρόσθετα κατά το ψήσιμο και κατά την κατανάλωσή του.
Πάμε λοιπόν!
Αφού καθαρίσουμε πολύ προσεκτικά τα λέπια (όπως κάνουμε με όλα τα ψάρια)
χαράζουμε βαθιά την κοιλιά μέχρι τη ραχοκοκκαλιά του. Βγάζουμε τα
εντόσθια και με ένα κομάτι καθαρού υφάσματος καθαρίζουμε το αίμα
επιμελώς μέχρι να ασπρίσει τελείως εσωτερικά. Αυτό γιατί το αίμα που
τυχόν μείνει κλέβει αρκετά από τη γεύση του λούτσου.
Ξεπλένουμε επιμελώς και τα αφήνουμε να στραγγίξουν από τα νερά, ή αν
βιαζόμαστε αρκετά το κάνουμε με ένα άλλο καθαρό πανάκι και αφήνουμε τα
ψάρια με ένα ελαφρύ νώτισμα ίσα για να κρατήσουν το αλάτι επάνω τους.
Αλατίζουμε (πάντα με ημίχονδρο φυσικό αλάτι) και τα αφήνουμε 20 λεπτά.
Ξεπλένουμε, στραγγίζουμε τα αλείφουμε με ελαιόλαδο και τα οδηγούμε στη
σχάρα. Προσπαθούμε να ψήσουμε ψηλά και τα γυρίζουμε τακτικά έτσι ώστε να
μη χάσουν τα υγρά τους.
Προσθέτουμε λίγη ρίγανη, και όταν ροδίσουν τα κατεβάζουμε και τα σερβίρουμε αμέσως.
 |
| ΛΥΘΡΙΝΙ |
 |
| ΠΑΛΑΜΙΔΑ |
 |
| ΣΑΡΔΕΛΑ |
 |
| ΓΚΡΙΖΟΣΑΥΡΙΔΟ |
 |
| ΑΣΠΡΟΣΑΦΡΙΔΟ |
 |
| ΣΑΦΡΙΔΙ |
Το σαφρίδι είναι ένα ψάρι που αφθονεί στις ελληνικές θάλασσες.Κινητέ
κατά μεγάλα κοπάδια και έτσι είναι εύκολο αν τα βρεις να πιάσεις
αρκετά.Είναι ένα ψάρι με ωραίο χρώμα και νόστιμο κρέας.
ΜΗΚΟΣ Τα σαφρίδια μπορούν να φτάσουν μέχρι τα 40 εκ.
ΒΑΡΟΣ Το βάρος τους σπάνια ξεπερνάει τα 500 γρ
ΟΝΟΜΑΣΙΕΣ Η επίσημη ονομασία του είναι
τραχούρος ο γνήσιος .Σε πολλές περιοχές το αποκαλούν σαβρίδι, σαμπανιό,σαμπάνι και σουγερέλο.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ Τα σαφρίδια μοιάζουν εκπληκτικά με τα κοκάλια. Το
πιο χαρακτηριστικό γνώρισμα αυτού του ψαριού είναι η πλευρική γραμμή που
στην αρχή είναι αρκετά υπερυψωμένη.Το σώμα του είναι λεπτό και
καταλήγει σε μια ουρά μετρίου αναστήματος έντονα διχαλωτή.Έχει μεγάλα
μάτια και στόμα σε σχέση με το σώμα του.Υπάρχουν 3 είδη σαφριδιών στην
Ελλάδα. Είναι σχεδόν ίδια μεταξύ τους απλά το ένα διαφέρει λίγο στο
χρώμα (μαυροσάφριδο). Έτσι λοιπόν ενώ τα άλλα 2 έχουν ένα γκριζογάλανο
χρώμα με πράσινες πιτσιλιές που στην ράχη σκουραίνει και στην κοιλιά
ανοίγει και γίνεται ασημόλευκο.Το μαυροσάφριδο έχει πολύ πιο σκούρο
χρώμα και στην ράχη του υπάρχουν σκούρες κηλίδες.
ΕΠΟΧΗ & ΠΕΡΙΟΧΕΣ Από τον Μάη και μετά ψαρεύονται από όλους
τους ψαράδες,Είναι ένα ψάρι που μετακινείτε κατά μεγάλα κοπάδια και του
αρέσει να τριγυρνάει κοντά σε ναυάγια.Τους καλοκαιρινούς μήνες κινείται
σε πιο ρηχά νερά και στον αφρό για να βρει την τροφή του.
ΤΡΟΠΟΙ ΨΑΡΕΜΑΤΟΣ Το σαφρίδι ψαρεύεται με τσαπαρί,αφροπαράγαδα ,
καθετή, συρτή και τράτα. Στο τσαπαρί που το προτιμούν οι ερασιτέχνες
μπορούμε να έχουμε πολύ καλά αποτελέσματα αν πέσουμε πάνω σε μεγάλο
κοπάδι.Αυτός είναι και ο αγαπημένος μου τρόπος για τα σαφρίδια που από
την λαιμαργία τους ορμούν στο φτερό και μπορούν να πιαστούν πολλά
μαζί.Μου έχει τύχει να γεμίσει όλο το τσαπαρί(περίπου 10
αγκίστρια).Κάποιοι βέβαια τα ψαρεύουν και με καθετή στα μεσόνερα.Με
συρτή τα σαφρίδια μπορούν να πιαστούν , αν τα σύνεργα μας είναι
ελαφριά(ψιλή μεσηνέζα, μικρά δολώματα και αγκίστρια).Τα σαφρίδια
μπορούμε να τα βρούμε σε βάθος από 5 μέχρι και 20 μέτρα.Έτσι καλό θα
ήταν τους ανοιξιάτικους μήνες να ψαρεύει η συρτή στα μεσόνερα με την
βοήθεια κάποιου μολυβιού και τους καλοκαιρινούς στον αφρό.Η πετονιά μας
θα πρέπει να είναι στα 30 μέτρα από την βάρκα.
ΔΟΛΩΜΑ Για δόλωμα στην συρτή μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε
τεχνητά, αφού τα σαφρίδια δεν είναι καθόλου καχύποπτα.Έτσι μπορούμε να
έχουμε μικρά πλαστικά ψαράκια,μικρό κουταλάκι με φτερό η σκέτο
φτερό.Στην καθετή χρησιμοποιούμε σκουλήκι της άμμου ή λασπογαρίδα.
 |
| ΣΚΟΡΠΙΝΑ |
 |
| ΣΚΟΥΜΠΡΙ |
 |
| ΣΥΝΑΓΡΙΔΑ |
 |
| ΣΦΥΡΙΔΑ |
 |
| ΤΟΝΟΣ |
 |
| ΦΑΓΚΡΙ |
 |
| ΦΑΓΚΡΙ |
 |
| ΣΠΑΡΟΣ |
 |
| ΣΤΕΙΡΑ |
 |
| ΡΟΦΟΣ |
 |
| ΜΕΝΟΥΛΑ |
 |
| ΧΕΛΙ |
 |
| ΧΤΑΠΟΔΙ |
 |
| ΓΑΡΙΔΑ |
 |
| ΚΑΡΑΒΙΔΑ |
 |
| ΚΑΛΑΜΑΡΙ |
 |
| ΑΣΤΑΚΟΣ |
 |
| ΜΥΔΙΑ |
 |
| ΣΤΡΕΙΔΙΑ |
Πώς πρέπει να τα τρώμε;
Η μεγάλη
«διαμάχη» αφορά το κατά πόσο κάποιος πρέπει να καταπίνει μεμιάς ένα
στρείδι ή να το μασά, διεξάγεται επί αιώνες, αλλά τελικά αποτελεί απλώς
ζήτημα προσωπικής προτίμησης. Κάποιοι λένε ότι η εμπειρία του να το
κατεβάζει κανείς κατευθείαν στο λαιμό είναι συστατικό στοιχείο της
απόλαυσής του, αλλά στις μέρες μας θεωρείται επίσης, απολαυστικό το
μάσημα, για να καταλαβαίνει κανείς καλύτερα τη γεύση του.
Η
προετοιμασία μπορεί να έχει διάφορα χαρακτηριστικά – τα στρείδια
καταναλώνονται ωμά, καπνιστά, φουρνιστά, τηγανητά ή και στον ατμό. Οι
λάτρεις τους προτιμούν να τα τρώνε ωμά –ίσως με λίγο λεμόνι, ξύδι ή
tabasco. Άγγλοι ειδικοί πάλι, προτείνουν μια μέθοδο κατανάλωσης
εξαιρετικά εκλεπτυσμένη: τράβηγμα με τον ουρανίσκο, μάσημα δύο φορές
μέχρι τη γευστική «έκρηξη» στο στόμα και κατάποση με μια γουλιά
σαμπάνιας...
